طراحی باغچه در حیاط کوچک

طراحی فضای سبز در حیاط منزل می تواند روح و نشاط را برای حیاط شما به ارمغان بیاورد. بهتر است برای زیبایی و جذابیت بیشتر باغچه های کوچک بعد از طراحی, آن ها را به زیباترین شکل ممکن و با کمک روش های ارزان تزیین کنید.زیبایی و جذابیت هر حیاطی به طراحی باغچه آن است.

تزیین و طراحی باغچه های کوچک در حیاط منزل به زیباتر شدن فضای حیاط کمک می کند. با کاشت گیاهانی که مطابق با آب و هوای شهر شما است می توانید باغچه حیاط خود را به فضایی سرسبز و متفاوت تبدیل کنید. بهتر است برای ایجاد نظم در باغچه کوچک حیاط منزل تان از گونه های مختلف گیاهان استفاده نکنید. کاشت درختان زیبا و انواع گیاهان و گل های رنگارنگ حس طراوت و شادابی را در باغچه حیاط ایجاد می کنند.

بعد از طراحی باغچه حیاط می توانید آن را به شکل دلخواه خود تزیین کنید, برای تزیین باغچه های کوچک می توانید از انواع گل های رنگارنگ و سنگ های تزیینی زیبا و گلدان های کوچک و … استفاده کنید.

تفکیک فضاهای موجود در باغچه های حیاط های کوچک

ایجاد فضاهای جداگانه در یک باغ کوچک زمانی موفق است که در آن فضاهای خشن با گیاهان لطیف تلطیف شوند و در این ترکیب به ساختار هر کدام از فضاها توجه شود. این مسئله در اکثر چیدمان‌ها و طراحی‌های باغ‌های مدرن رعایت شده است.

شکوه باغ های ایرانی از گذشته تا امروز بر کسی پوشیده نبوده با بررسی چارچوب و اصول ساخت باغ های ایرانی می توانید ایده هایی مدرن را به فضای باغچه کوچک خانه خود بیاورید.

وقتی صحبت از طراحی باغچه و یک حیاط کوچک می‌شود مهم‌ترین نکته ساختار آن است. ساختار یک باغچه همچون استخوان‌بندی آن است که تمام بخش‌های آن را در هر نوع وضعیت آب و هوایی و هر فصلی همچون یک کل در کنار هم حفظ می‌کند. در عکس بالا فضاهایی که با سنگ‌های مربعی سنگ فرش شده‌اند قسمت‌های مختلف باغ را به هم پیوند داده‌اند و باعث شده‌اند ساختار کلی باغ یکدست و یکپارچه شود.

ساخت استخوان بندی یک باغچه در طراحی حیاط

طراحان گذشته برای ایجاد استخوان‌های یک باغ از سنگفرش، دیوار، آلاچیق، و جویبار استفاده می‌کردند. اما ما امروز برای این کار بیشتر از شن، باغچه‌های مرتفع، و ایوان‌های بسته استفاده می‌کنیم. در باغی که در عکس بالا مشاهده می‌کنید استفاده از بلوک‌‌های شنی و فضاهایی که در آن آب جریان دارد باعث شده تا طراحی کلی یکدست و یکپارچه شود.

آلاچیق و سایبان های زیبا برای وقت گذرانی در فضای سبز بسیار مناسب هستند. شما می توانید با بکارگیری آنها نیز حال و هوایی دلپذیر را در باغچه هاایجاد کنید.

نرم کردن حاشیه‌های باغ با کاشت گیاهان

وقتی ساختار باغ مشخص شد، می‌توان از گیاهان برای نرم کردن حاشیه‌ها و لبه‌های سخت و زمخت استفاده کرد. هم‌چنین این عناصر به باغ رنگ اضافه می‌کنند و باعث می‌شوند باغ در تمام طول سال جلوه زیبایی داشته باشد. همان‌طور که در عکس بالا مشاهده می‌کنید در فضای پیرامونی این باغ‌ که کف آن با سنگ‌های رنگی سنگفرش شده، از گیاهان مختلفی استفاده شده است. این گیاهان بدون این‌که بیش از حد به چشم بیایند و یا مانعی در برابر عناصر دیگر ایجاد کنند به فضا اضافه شده‌اند.

انتخاب گیاهانی که با طراحی کلی باغچه تناسب دارند

محدود کردن گیاهانی که قرار است در طراحی باغ به کار روند به قدرت بخشیدن به چیدمان کلی آن کمک می‌کند. طراحی یک باغ کوچک نیازمند یک انضباط مشخص در انتخاب گیاهان است. انتخاب گونه‌های مختلف گیاهی باعث بی‌نظمی در طراحی و چیدمان باغ شده و چشم را اذیت می‌کند.

ما می‌توانیم از ایده‌های موجود در درخت‌آرایی باغ‌های قدیمی استفاده کنیم و از گیاهان همیشه سبز بهره برده و آن‌ها را به شکل‌های مشخصی درآوریم تا ظاهر کلی باغ یکدست شود. در طراحی این باغ از حاشیه‌هایی سفید رنگ استفاده شده تا تمام گیاهان موجود در آن به یک رنگ محدود شوند و در نتیجه ظاهری یکدست و یکپارچه ایجاد شود.

استفاده از نقاط کانونی در طراحی باغچه در حیاط های کوچک

یکی دیگر از درس‌هایی که می‌توان از طراحی باغ‌های قدیمی گرفت استفاده از عناصری در فضاهای کوچک است که می‌توانند به عنوان نقطه کانونی فضا عمل کنند. بسیاری از باغ‌ها توسط یک پرچین، حصار، دیوار، و یا فنس محدود می‌شوند، در این حالت هیچ نوع نقطه کانونی طبیعی در فضا وجود ندارد که باعث گردش چشم شود. با استفاده از یک مجسمه، آبنما (مانند فواره) و یا مانند عکس بالا یک کاناپه زیبای مخصوص فضای بیرونی می‌توان نقطه کانونی فوق‌العاده جذابی در باغ ایجاد کرد.

اگر در فضای باز حیاط خانه خود جای کافی دارید ما به شما ساخت باغچه چوبی برای کاشت سبزی خانگی را پیشنهاد می کند.

عناصر حیاط اصیل ایرانی، حوض بود و گلدان‌های دورش، باغچه و درخت‌هایش، یک تخت چوبی و آجرفرش و بوی خاک. نقش حیاط سبز به‌ویژه در فلات مرکزی ایران مانند یزد و اصفهان و کرمان بسیار پررنگ‌تر بود. چرا که در آن اقلیم خاکی رنگ، باغچه تبدیل به نمادی از باغ ایرانی می‌شد در دل یک حیاط مرکزی.

امروز اما شمایل خانه‌ها عوض شده و اگر حیاطی هم برایشان باقی مانده باشد، آنقدرها پروپیمان نیست. باغچه که نقش طراوت یک فضای همدلانه را به عهده داشت حالا جای خود را به یک طبیعت ساختگی داده در میان فضای اشتراکی آپارتمان ها و حتی اگر با حیاط بزرگ یک خانه ویلایی هم مواجه باشیم، خواهیم دید که فضای سبز بیشتر از آنکه طبیعی و روح افزا باشد حکم یک طراحی معمارانه محض را دارد. نقش طراحی را در فضای باغچه ای خانه‌ها نمی‌توان انکار کرد اما نکته ای که معمولا درنظر گرفته نمی‌شود این است که در این طراحی آنچه محوریت دارد خود گیاه است.

نکته اول در طراحی، در نظرگرفتن «شبکه بندی راه‌ها» و «هندسی بودن ساماندهی فضایی» است. دو موردی که در ساختار باغ‌های تاریخی ایرانی هم بسیار به آن‌ها توجه شده است. یعنی در فضایی که به عنوان حیاط شناخته می‌شود، محوریت با در نظر گرفتن مسیرهای رفت‌وآمد می‌باشد. سپس در فضای باقیمانده با در نظر گرفتن شکل فضا، باغچه براساس هندسه‌‌ی مناسب طراحی خواهد شد. در این میان می‌توان از گیاهانی مانند شمشاد یا بوته‌های کوچک نیز برای پارتیشن بندی محوطه استفاده کرد.

نکته دوم در نظر گرفتن فضای نشیمن و مبلمان در محوطه ی باغچه است. که در انتخاب رنگ این مبلمان باید به هارمونی رنگ ها براساس باغچه و نمای ساختمان توجه کرد. همچنین افزودن گلدان‌های طبقاتی یا دیواری در کنار باغچه می‌تواند به عنوان مکمل عمل کرده و طراوت فضا را دوچندان کند.

بهتر است بخشی از حیاط که اطراف درختان و باغچه است، از سنگ‌ها و مصالح طبیعی تشکیل شود. به‌ دلیل اینکه کفپوش حیاط وقتی همه ی سطح آن را بپوشاند هم یکنواخت به نظر می‌رسد و هم هارمونی طبیعی گیاه و سنگ اتفاق نمی‌افتد. و حتی اگر از تخته سنگ‌های بزرگ به عنوان مسیر پیاده رو در پیرامون باغچه استفاده شود، این هارمونی بیشتر نیز خواهد شد. گاهی هم ممکن است یک راه چوبی زیبا به عنوان مسیر تعریف شود که بستگی به سلیقه افراد دارد.

چنانچه وسعت فضا به ما اجازه می‌دهد، به کارگیری آب به عنوان آبراه یا حوض در کنار باغچه بسیار زیبا خواهد بود.

انتخاب نوع گیاه مورد استفاده در باغچه بسیار مهم است. «باغچه‌ی یک حیاط آپارتمانی» معمولا کوچک هستند بنابراین طراحی آن‌ها دشوارتر است. در این باغچه ها استفاده از درختچه ها و گیاهان کوچک بیشتر توصیه می‌شود. و خلاقیت دیگری که می‌توان به کار برد انتقال گیاهان به فضاهای بالاست. مانند همان گلدان‌های دیواری یا دیوارهای زنده و سبز. در این فضاهای کوچک، گیاهان کم با نوسان مناسب فضا را بزرگتر از آنچه که هست نشان می‌دهد. همچنین بهتر است در باغچه های کوچک درختانی با قطر تنه‌ی زیاد و رشد بیش از اندازه مانند گردو کاشته نشود. درختانی مثل انار، هلو و آلبالو برای این فضاها مناسب هستند.

و اما در «باغچه‌ی یک حیاط ویلایی» که سطح بیشتری برای پوشش گیاهی وجود دارد می‌توان درختی در مرکز حیاط کاشت که انتخاب نوع آن بسیار حساس است. در این موارد کاشتن درختان میوه‌ای که آفت کمتری دارند یا درختان گلدار بیشتر توصیه می‌شود. همچنین درختان سرو بلند در کناره‌ی دیوار یک ویلا، حریم شخصی مناسبی را ایجاد می‌کنند.

نکته ی بعدی در تفکیک باغچه‌های آپارتمانی و ویلایی، فضای نشیمن باغچه است. نشیمن در باغچه‌های آپارتمانی به‌دلیل اشتراکی بودن فضا باید حتی‌الامکان پراکنده و مستقل باشد. بطوریکه هر گروه از ساکنین در فضای اختصاصی خود در کنار باغچه اطراق کند بدون آنکه خلوت دیگری را بهم بزند.

اما مبلمان باغچه‌ی ویلایی باید متمرکز و مشرف به تمام سطح گیاهان حیاط باشد. چه بهتر که این فضای تجمع در سایه‌ی درخت تنومندی قرار گیرد و لذت بودن در طبیعت قلب خانه را به اهالی هدیه کند.

گیاه همانقدر که نور می‌گیرد نور هم می‌دهد. فقط کافی‌ست بدانیم کدامیک را در کدام فضا و در کدام گوشه‌ی آن بکاریم تا هربار زیر سایه‌اش می‌نشینیم یا روی شاخه‌اش دست می‌کشیم، نور هستی بخش حیات به عمق جانمان رخنه کند.